به گزارش راهبرد معاصر، منابع رسمی چین اعلام کردند تولید ناخالص داخلی این کشور در سه ماه نخست سال جاری میلادی نسبت به سال گذشته ۹.۸ درصد افزایش داشته و به ۱۲ هزار و ۷۹۰ میلیارد دلار رسیده است.
در سه ماه سوم سال جاری میلادی رشد اقتصادی چین حدود ۵ درصد بوده که این میزان از میانگین دو سال گذشته بالاتر است. منابع رسمی در چین میگویند رشد اقتصادی در ۹ ماهه نخست سال جاری میلادی یکی از دلایل اصلی تاب آوری دولت در مقابل بارندگیهای شدید و تغییرات ناگهانی آب و هوا و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی همه گیری کرونا در این کشور بوده است.
تولید ناخالص داخلی چین در سه ماهه نخست سال گذشته میلادی تنها ۰.۲ درصد بوده این در حالیست که تنها در ماههای آوریل و ژوئن سال جاری تولید ناخالص ملی در این کشور بیش از ۱.۳ درصد افزایش داشته است. منابع رسمی چین اعلام کردند تولید صنعتی در سه ماهه نخست سال جاری میلادی به میزان ۱۱.۸ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته و نسبت به متوسط دو سال گذشته حدود ۶.۴ درصد افزایش داشته است.
سرمایه گذاری در داراییهای ثابت در این کشور نیز از ژانویه تا سپتامبر سال جاری میلادی بیش از ۷.۳ درصد افزایش را به ثبت رسانده که نسبت به میانگین دو سال گذشته خود ۳.۸ درصد افزایش داشته است. با این وجود مقامات دولتی چین اعلام کردند باید تلاشهای بیشتری در راستای بهبود اقتصادی کشور و افزایش نشاط در بازارهای عرضه و تقاضا صورت گیرد.
جان مرشایمر، استاد روابط بین الملل دانشگاه شیکاگو و سردمدار رئالیسم تهاجمی بر این باور است اگر چین به رشد اقتصادی خود ادامه دهد به زودی قدرت اقتصادی خود را به قدرت نظامی تبدیل می کند و می کوشد به هژمون شرق آسیا تبدیل شود. ظهور چین بزرگترین چالش امنیت ملی آمریکا محسوب می شود و مرشایمر بر این باور است واشنگتن باید از همان سیاست مهاری که علیه شوروی سابق بهره گرفت در مقابل پکن استفاده کند.
وی بر این باور است ظهور چین به عنوان هژمون شرق آسیا به هیچ عنوان صلح آمیز نخواهد بود زیرا آمریکا نمی تواند یک قدرت همتراز خود را در آسیا تحمل کند. جزیره تایوان، دریای چین جنوبی و جزایر مورد اختلاف پکن و توکیو، از مناطقی است که احتمال درگیری نظامی در آنجا وجود دارد. هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا در سال ۲۰۱۱ برای نخستین بار سیاست چرخش به آسیا را مطرح کرد.
مرشایمر معتقد است مناطقی مانند اروپا و خلیج فارس از درجه استراتژیک کمتری نسبت به شرق آسیا برخوردار است و واشنگتن باید به عنوان یک موازنه گر کرانه ای تمرکز خود را بر این منطقه و مهار چین معطوف کند. ایجاد اتحاد و ائتلاف با کشورهای همسایه چین و افزایش حضور نظامی در این منطقه از مهمترین اقدامات دولت آمریکا در مهار پکن محسوب می شود./باشگاه خبرنگاران